æмбал

(мн. æмбæлттæ)

1) товарищ, сотоварищ; сообщник; компаньон

идиом. æмбæлтты тæрхондон

2) спутник, попутчик

сахармæ цæуыны фæнд кæнын, фæлæ мын æмбал нæй – я решил съездить в город, вот только попутчика у меня нет

3) собрат, друг

4) партнер

5) полит. товарищ (при фамилии, как обращение и т.п.)

æмбал Кузнецов – товарищ Кузнецов

Æмбал милиционер, голлæгтæй цы хæцъилтæ æркалдтой, уыдон сты æхцатæ. Баууæнд мыл, раст зæгъын. – Товарищ милиционер, те тряпки, которые они вывалили из мешков, являются деньгами. Поверьте мне, я правду говорю. (Ситохаты С., Æхцасудзæнтæ)

- æмбал кæнын

идиом. æмбал нæй

идиом. æмбал кæмæн нæй